De Zolderbeleggers - #11 & #12 Volkswagen en de blokkade van het Suezkanaal

Dag luisteraars!

Daar gaat de perfect streak – afgelopen week had ik het enorm druk met werk. En omdat ik schrijver van beroep ben, was de creatieve energie echt even op om vorige week nog een websiteartikel tussendoor te jassen. Gelukkig waren de vorige artikelen zeer rijkelijk gevuld met informatie, met taaie rapporten waar jullie je doorheen konden ploegen. Hebben jullie zelf ook een backtest uitgevoerd op jullie eigen portfolio?

In dit artikel zoom ik in op twee onderwerpen van de afgelopen twee afleveringen. In de elfde aflevering van De Zolderbeleggers constateerden we: Geld blijft nog heel lang gratis. De Federal Reserve – de centrale bank van de V.S. – heeft aangegeven dat ze de centrale rente nog tot eind 2023 tegen de nul aanhouden. In de twaalfde aflevering van De Zolderbeleggers bespraken we hét gespreksonderwerp van de week: Een bakbeest van een boot vast in het Suezkanaal. Wat kunnen we duiden?

In een kapitalistische wereld, is de prijs van geld allesbepalend

Voor de alledaagse burger is het wellicht een gek concept, de prijs van geld. Je auto heeft een prijskaartje, de koffie van vanmiddag, of je huis. Maar ook geld heeft een prijs – en wel in de vorm van rente (Engels: Interest). Als jij geld op de bank zet, krijg je daar een klein beetje rente over, omdat je geld aanbiedt aan de bank en de bank in ruil daarvoor jou een beloning geeft. Die is nu natuurlijk erg klein, en bij veel banken boven een ton zelfs niet-bestaand. Waardoor komt dat? Economen vliegen elkaar erover in de haren, maar uiteindelijk komt het vooral neer op de aloude wet in het economisch bestel: Vraag & Aanbod.

Als er meer vraag is naar geld (ceteris paribus, dus aanbod blijft gelijk), dan stijgt de ‘prijs’ van geld – je betaalt dus meer rente over een lening, en spaarders (aanbieders van geld) willen een hoger bedrag voor hun spaargeld ontvangen. Andersom, als er veel meer spaarders zijn en heel weinig vragers, dan daalt de prijs van geld. Dan krijg je geen rente op je spaarrekening, en de bank heeft moeite om kredietwaardige leners te vinden. Dat is het verhaal in het kort – en wellicht ook wat kort door de bocht met alle mechanismen die erachter zitten, maar we moeten ergens starten.

Wat is dan de rol van de centrale banken in dit hele bestel? Een commerciële bank zoals ING of Goldman Sachs moet aan bepaalde regels voldoen – die overigens sinds de GFC (Great Financial Crisis) een stukje zijn aangescherpt. Ze hebben bijvoorbeeld zelf een rekening openstaan bij de centrale bank, en moeten aan bepaalde reserves voldoen. Ook de bank is als financiële dienstverlener gebonden aan de prijs van geld – en de centrale bank kan hier sturen. Zo kan de centrale bank bijvoorbeeld bepalen dat banken geld moeten betalen voor het geld dat ze bij de centrale bank hebben gestald. Dit leidt ertoe dat commerciële banken pogen om geld zoveel mogelijk uit te lenen; meer aanbod van geld dus. Een investeerder zal na een heldere analyse enkel willen lenen als het zijn investering eruit kan halen, en dit gaat makkelijker als geld goedkoper is. En zo poogt de centrale bank dus om het uitlenen van geld te stimuleren en sparen te ontmoedigen. Daarmee rolt het geld, en dat is goed voor de economie, zo gaat de gedachte. Onderstaand zie je dit voorbeeld geïllustreerd:

De belangrijkste 193km ter wereld

Het Suezkanaal vierde twee jaar terug haar 150-jarig bestaan. Een klein stukje geschiedenis en logisch denkwerk leert ons dat het geen toeval was dat het kanaal toen verwezenlijkt werd. Europa was booming en had haar koloniaal-imperialistische handen over de hele wereld uitgestrekt. Het kostte veel tijd en geld om helemaal om Afrika heen te varen en zo de handel te bedrijven met Azië. Ook hielp het Suezkanaal een handje met de verdeling van Afrika onder de Europese mogendheden. Zelfs na de Tweede Wereldoorlog is er nog een strijd geweest tussen enerzijds Frankrijk, Engeland, en Israël, en aan de andere kant Egypte, om de controle van het kanaal.

Anno 2021 is dit waterweggetje verantwoordelijk voor de doorgang van ongeveer 30% van alle zeecontainers, en meer dan een tiende van de wereldhandel. Geen klein bier dus. Wat zijn dan de kosten van de blokkade? Schepen kunnen om Afrika heen varen, maar dat kost een vervelend lang weekje. Er wordt nu geschat dat de kosten uitkomen op een malse $400 miljoen dollar per uur. Duimen dus dat het Nederlandse Boskalis het vlot voor elkaar krijgt om het schip los te krijgen. Zie onderstaand een leuk kaartje over de vele boten die we online kunnen volgen:

Conclusie

Wat kan jij als belegger of investeerder nou verwachten van dit 'akkefietje'? Problemen in de supply chains waren door Covid-19 al een gegeven - containers stonden op de verkeerde plek, er was angst voor handel en regio's werden gesloten, en bovendien waren er door de hele wereld gekke pieken en dalen in zowel vraag als aanbod. Weeral gekeken naar de geschiedenis, zijn supply shocks vaak niet een goed teken. Sommige processen moeten nou eenmaal door, en daarvoor wordt dan op andere plekken gekeken voor levering - een gekke verschuiving van de vraag én minder aanbod. Dit kan leiden tot inflatie om de verkeerde redenen, namelijk hogere kosten in plaats van hogere lonen. In het ergste geval zouden we naar stagflation-scenario kunnen gaan, met zowel hoge inflatie als hoge werkloosheid - iets dat volgens een eerder behandelde Phillips Curve amper voorkomt. Behalve dan door grote shocks. Ik denk niet dat dit hierdoor zal gebeuren, maar het kan alleszins geen kwaad als het snel opgelost wordt.

Tot volgende week!

Jan

Volg ons ook op Instagram op @Beleggenmetomeduo