De Zolderbeleggers - #18 Jelle koopt Palantir?

Dag luisteraars!

In de achttiende podcastaflevering hebben we het gehad over de grondstoffen en de industrie, het banenrapport uit de VS, en over de wereld achter crypto 'pump & dumps'. In deze blogpost wil ik verder inzoomen op de factoren. Vorige week hadden we het verschil tussen groeiaandelen en waardeaandelen uitgelicht, en waarom waardeaandelen in de theorie een bepaalde ‘premium’ hebben waar je als investeerder gebruik van kan maken voor een beetje extra rendement. Deze week wil naar de volgende factor: Size.

Small minus Big – Groot geworden door klein te blijven

In de wereld van het beleggen kan de keuze snel gemaakt zijn om de winnaars van vandaag te kiezen – of de winnaars van gisteren, eigenlijk. Daar haal je immers je grootste rendement als belegger, of misschien toch niet? De tien grootste bedrijven (naar marktkapitalisatie) maken iets meer dan een kwart uit van de gehele S&P500 Index. Waarom zou je niet je geld inzetten op de winnaars? Zeker als je kijkt naar de afgelopen 5 tot 10 jaar, lijken deze Large Cap Growth aandelen het fantastisch gedaan te hebben. Toch, als we een klein beetje uitzoomen, zien we dat de winnaars van vandaag echt niet de winnaars van morgen zullen zijn. In 1980 waren IBM, AT&T en Exxon de drie grootste bedrijven ter wereld – als je op moest zoeken wat deze bedrijven nu doen en hoe groot ze zijn, zegt dat genoeg over de hedendaagse relevantie van deze bedrijven. Check ook nog even deze video van de inmiddels hier vaak aangehaalde Ben Felix over Large Cap Growth. Wat blijkt nou: Je behaalt elders – normaliter, gemiddeld op de lange termijn – een hoger rendement elders.

De befaamde finance-academici Eugene Fama en Kenneth French hebben een legio aan data en onderzoek de universiteit opgeholpen over menig aandeelonderwerpen. Een van hun hoofdonderwerpen waar ze over schreven was de factor ‘SMB’ – ofwel ‘Small Minus Big’. Dit was platgeslagen een portfolio van ‘smallcaps minus alle largecaps’; een positief getal was dan zogezegd dat je portfolio een tilt had naar smallcaps. Een negatief getal was dat je een tilt had naar largecaps. Wat bleek? Een positieve SMB had een significante statistische relatie met een beter rendement. En niet zomaar een beetje, dit liep echt op tot 3.1% (procentpunt) vergeleken met largecaps. Doe dat weer even maal een paar decennia, en je hebt rustig het dubbele eindresultaat (zie Compound calculator).

Waar komt deze premium, en daarmee betere prestaties van small caps, eigenlijk vandaan? Het kan toch niet enkel zo zijn dat we hiermee vaker ‘de toekomstige groeier’ te pakken hebben? Sterker nog, als we onderstaande afbeelding van bovenstaande academici mogen geloven, onderpresteren de ‘Small Cap Growth’ zelfs ontzettend. Waar komen dan de extra returns vandaan? Vorige week heb je wellicht doorgeklikt op de anatomie van aandelen. De waardeaandelen halen bijvoorbeeld hun extra rendement uit het feit dat ze doorgroeien naar ‘neutraal’ of groeiaandelen doordat er bijvoorbeeld, gemiddeld genomen over een grote groep aandelen, toch stiekem meer winst wordt geboekt dan gedacht en ze daarmee aantrekkelijker worden voor de grote psychologische groep. Voor Smallcaps geldt vooral dat ze lager gewaardeerd zijn door de markt dan ze zouden moeten zijn, doordat ze bijvoorbeeld minder bekendheid genieten en daarom minder kopers zijn. Ook telt mee dat kleinere bedrijven een groter risico kennen doordat ze relatief gezien minder ‘moat’ hebben en daarmee meer concurrentie – dit is risico waarvoor je gecompenseerd wilt worden met meer rendement. Daarmee is gelijk ook het addertje onder het gras. In de economie benoemen we nog weleens ‘dat er niet zoiets bestaat als een gratis lunch’ – alles heeft een prijs (incluis ‘opportuniteitskosten’). Het hogere rendement komt met een boomerang terug door een hoger risico. Iets wat je kan spreiden met bijvoorbeeld een ETF, maar waarmee je dus wel kan verwachten dat deze hard kan stijgen, hard kan dalen, en ook daarmee een flinke tijd onder water kan staan.

Tot slot: Weeral, alleen moment van verkoop telt

Vorige week werd een voorbeeld aangehaald over dat we liefst een lange tijd aan gecrashte aandelenmarkt zouden willen zien, zolang ons inkomen er niet onder lijdt; dan kunnen we immers meer aandelen kopen van ons relatief hogere inkomen. Iets als SmallCaps kan ook iets zijn wat wellicht niet is weggelegd voor mensen die met trillende handjes boven de verkoopknop zitten, of als je een beleggingshorizon hebt van minder dan 10 jaar. Want dan kan het maar zo zijn dat je nét aan de verkeerde kant van het risico zit, en je op je verkoopmoment nét een flinke tik op de koers krijgt. Hou daarom wel goed in de gaten of je risicotolerantie en horizon voldoende is voor de manier waarop je belegt. Te weinig inleggen of teveel rendement verwachten kan namelijk betekenen dat je je doel niet behaalt, en minder financieel vrij bent dan gehoopt. Andersom kan te veel inleggen, of ‘te weinig rendement verwachten’ betekenen dat je ‘te laat’ van je vrijheid, geld en tijd gaat genieten – en dat heeft ook zijn kosten.

Tot volgende week!

Jan

Volg ons ook op Spotify 'De Zolderbeleggers' en Instagram op @Beleggenmetomeduo

Tags: Beleggen, Investeren, Stocks, Aandelen, Beginnen met beleggen, Economie